Interview Mark van den Berg – Algemeen Dagblad – Rubriek: in de spiegel
Eigenaar De Ertepeller: Ik was eigenlijk gewoon een pokkejoch
IN DE SPIEGEL: Elke week houden we een regiogenoot een spiegel voor. Deze week: Mark van den Berg, gastheer en eigenaar van het Papendrechtse restaurant De Ertepeller.
Algemeen Dagblad: Chantal Blommers https://www.ad.nl/dordrecht/eigenaar-de-ertepeller-ik-was-eigenlijk-gewoon-een-pokkejoch~a554dcb3/
Wat ziet u als u in de spiegel kijkt?
,,Ik zie een vrolijke optimist. Iemand die positief naar de wereld kijkt. Zakelijk gezien ben ik iemand die chaos en reuring nodig heeft, een baan van 9 tot 5 zou niets voor mij zijn.”
In plaats daarvan opende u restaurant de Ertepeller in Papendrecht. Was dat altijd een wens?
,,Nee, eerlijk gezegd niet. Ik kom uit Papendrecht, ben hier opgegroeid, maar voor de Hotelschool verhuisd naar Maastricht en ik heb een jaar in Canada gewoond. Ik was van plan om opnieuw voor een periode naar het buitenland te gaan. De bergen in om mijn grote passie snowboarden te combineren met hotelmanagement. Maar het liep anders.”
Hoe ging dat dan?
,,Tijdens het WK in Brazilië in 2014 was ik hier in de buurt bij vrienden een wedstrijd aan het kijken. Het viel me op dat dit pand – wijst om zich heen – leeg stond. Al jaren overigens. Ik kon het me niet voorstellen: zo’n geweldig pand, op de hoek van het Drierivierenpunt en met prachtig uitzicht op Dordrecht, hoe kan het dat daar niets mee wordt gedaan? Zo ontstond langzaam het idee om er zelf iets te gaan doen en is het balletje gaan rollen. Met mijn compagnon Arjan Kuipers zijn we gaan dromen en gaan plannen. Veel ondernemers maken hun plannen en gaan er dan een pand bij zoeken, maar bij ons was het dus andersom. We raakten verliefd op het pand en zijn daarop onze ideeën gaan baseren.”
Hoe leerde u Arjan kennen?
,,Dat was op de middelbare school, het Willem de Zwijger College in Papendrecht. We leerden elkaar kennen op het schoolplein. Daarna hebben we allebei een eigen route gevolgd. Ik heb atheneum gedaan en ging daarna naar de Hogere Hotelschool. Arjan wilde juist zo snel mogelijk de keuken in, ging koksopleidingen doen en doet nog altijd mee aan Europese kokswedstrijden. Maar we hebben altijd contact gehouden en zochten elkaar van tijd tot tijd op. Hij was de eerste aan wie ik dacht, toen de kans voorbij kwam op deze plek.”
Een vrouw moet wel heel gek op mij zijn wil ze het nu, in deze drukte, met me uithouden
Een deel van de realisatie van jullie droom kwam tot stand met crowdfunding.
,,Ja, banken vonden het plan te grootschalig voor startende ondernemers. Maar hoe dan ook wilde ik graag een deel van de financiering realiseren met crowdfunding. Je ziet dan gelijk wat de potentie is van de onderneming, want de mensen die investeren zijn tegelijkertijd potentiële klanten. In nog geen 28 dagen hadden we het geld binnen, dus veel mensen zagen onze plannen wel zitten.”
Wat is er gebeurd met het plan om de bergen in te gaan?
,,Dat kan altijd nog toch? Hoewel mijn plannen om voor langere tijd weg te gaan wel zijn geschrapt, daarvoor is er zoveel nieuws op mijn pad gekomen. Vooralsnog ben ik blij met een weekje vakantie straks. Het is hard werken, we maken 72 tot 110 uur per week. Voorlopig is dat gewoon keihard nodig, we moeten komende anderhalf jaar nog investeerders terugbetalen. Daarna komt er denk ik wel iets meer tijd vrij.”
Hoe houdt u dat vol?
,,Het klinkt misschien cliché, maar het voelt heel vaak niet als werk. Ik ben bezig met mijn passie en mijn hobby, dat maakt echt een verschil. En ik moet ook toegeven dat het wel heel anders is als het voor je eigen zaak is, waarin nog zoveel groei zit. Ik zou dit nooit voor een baas doen.”
Houdt u wel tijd over voor een privéleven?
,,Onlangs ben ik met een groep vrienden op vakantie geweest. Een mannenweek snowboarden, heerlijk. Daar maken we allemaal tijd voor. Ik zie bij mijn vrienden dat er veel gaan trouwen en kinderen krijgen. Maar dat zie ik bij mij nog niet zo snel gebeuren. Op dit moment is mijn werk mijn kindje. Een relatie heb ik niet en dat zal in elk geval komende periode wel zo blijven. Een vrouw moet wel heel gek op mij zijn wil ze het nu, in deze drukte, met me uithouden.”
U bent ook weer terug verhuisd naar Papendrecht.
,,Ja klopt, ik had nooit verwacht dat ik hier weer terug zou komen, maar nu woon ik weer bij papa en mama op de zolder. Al het geld gaat nu naar de zaak toe.”
Dat was zeker wel wennen?
,,Dat valt mee, zo vaak ben ik niet thuis. En ik moet toegeven dat er veel voordelen aan zitten: mijn overhemden zijn gestreken, mijn bed wordt opgemaakt. Dat zijn dingen waar ik echt niet de tijd voor zou nemen, als ik nu op mezelf zou wonen.”
Wat vinden uw ouders van het restaurant?
,,Ze zijn erg trots op me. Er zijn vroeger veel momenten geweest waarop ze het niet makkelijk met me hadden. Ik heb, laten we zeggen, stevig gepuberd, was eigenlijk gewoon een pokkejoch. Veel feestjes, altijd weg, experimenteren. Ik heb de grenzen opgezocht. Maar uiteindelijk kwam het allemaal goed toen ik op de Hotelschool begon en erachter kwam wat ik écht graag wilde doen. Mijn ouders zijn altijd achter me blijven staan en helpen me nu ook veel. Daar ben ik ze heel dankbaar voor.”
Warmte, iemand zich welkom laten voelen, nét dat extra stapje zetten voor je gasten, dat maakt een goede gastheer
Wat zijn uw ambities voor de Ertepeller?
,,We willen een groot regionaal begrip zijn. Het restaurant gaat al hartstikke goed, de bistro heeft wat geschommeld maar is nu ook stabieler. Dat moeten we vasthouden. We hebben al een paar mooie prijzen behaald, zoals de prestigieuze Bib Gourmand van Michelin. Een ster zou fantastisch zijn, maar niet de eerste ambitie. Doorgroeien, nóg sterker worden en daarbij altijd onze gasten tevreden houden. Dat willen we.”
U werd onlangs verkozen tot beste gastheer van Nederland. Trots?
,,Ja, zeker. Vooral omdat de winnaar werd gekozen door vakgenoten. De prijs heb ik ook te danken aan Arjan, want ook het opstarten van onze onderneming, in deze tijd en op jonge leeftijd, werd geroemd. Daar hadden ze respect voor.”
En wat maakt u een goede gastheer?
,,Ik denk dat het kernwoord oprechtheid is. Iedereen kan met een glimlach een kopje koffie neerzetten. Maar warmte, iemand zich welkom laten voelen, nét dat extra stapje zetten voor je gasten, dat maakt een goede gastheer. Wij willen echt een totaalbeleving aanbieden en onze gasten in de watten leggen. Dat versterkt de beleving van de gerechten. En dat is iets waar ik als gastheer ook echt van kan genieten.”
Paspoort
Leeftijd: 28
Opleiding: Willem de Zwijger College in Papendrecht, Hotel Management School in Maastricht
Loopbaan: Werkte onder meer bij Hilton Rotterdam, opende in 2016 restaurant De Ertepeller in Papendrecht
Privé: Alleenstaand, inwonend bij ouders
+ There are no comments
Add yours